Wiersze  różne

 

 

 

 

 ,,Abecadło” J. Tuwim

 

Abecadło z pieca spadło,
O ziemię się hukło,
Rozsypało się po kątach,
Strasznie się potłukło:
I -- zgubiło kropeczkę,
H -- złamało kładeczkę,
B -- zbiło sobie brzuszki,
A -- zwichnęło nóżki,
O -- jak balon pękło,
aż się P przelękło.
T -- daszek zgubiło,
L -- do U wskoczyło,
S -- się wyprostowało,
R -- prawą nogę złamało,
W -- stanęło do góry dnem
i udaje, że jest M.

 

,,Abecadło o chlebie” Władysław Bełza

ABC
Chleba chcę,
Lecz i wiedzieć mi się godzi,
Z czego też to chleb się rodzi?
DEF
Naprzód siew:
Rolnik orze ziemię czarną
I pod skibę rzuca ziarno
HKJ
Ziarno w lot
Zakiełkuje w ziemi łonie,
I kłos buja na zagonie.
Ł i L
Gdy już cel
Osiągnięty gospodarza,
Zboże wiozą do młynarza.
MNO
Każde źdźbło,
za obrotem kół, kamienia,
W białą mąkę się zamienia.
PQS
To już kres!
Z młyna piekarz mąkę bierze
I na zacier rzuca w dzieże.
RTU
I co tchu
W piec ogromny wkłada ciasto,
By chleb miały wieś i miasto.
WXZ
I chleb wnet!
Patrzcie, ile rąk potrzeba,
Aby mieć kawałek chleba.

 

,,Bambo” J. Tuwim

 

Murzynek Bambo w Afryce mieszka,
Czarną ma skórę ten nasz koleżka.

Uczy się pilnie przez całe ranki
Ze swej murzyńskiej Pierwszej czytanki.

A gdy do domu ze szkoły wraca,
Psoci, figluje - to jego praca.

Aż mama krzyczy: "Bambo, łobuzie!"
A Bambo czarną nadyma buzię.

Mama powiada: "Napij się mleka",
A on na drzewo mamie ucieka.

Mama powiada: "Chodź do kąpieli",
A on się boi, że się wybieli.

Lecz mama kocha swojego synka,
Bo dobry chłopak z tego Murzynka.

Szkoda, że Bambo czarny, wesoły,
Nie chodzi razem z nami do szkoły.

 

 

,,Biedronka” M. Kownacka

 

Spotkała się Kasia z biedronką

Obie wyszły do ogródka na słonko

Patrzy Kasia, kręci głową

Ubrane są jednakowo

Obie mają sukieneczki

Czerwone w czarne kropeczki.

 

,,Brzydkie zwierzę” Danuta Wawiłow

Jak mi ciocia albo wujek
piękne farby podaruje,
namaluję na papierze
takie brzydkie, brzydkie zwierzę...
- To jest pomysł do niczego!
Lepiej maluj coś ładnego!
Nie chcesz? Czemu?... Nie rozumiem.
- Bo ładnego ja nie umiem!

,,Chory ząb” H. Bechler

 

Ledwie wrócił Grześ z przedszkola

Ząb okropnie go rozbolał

 

Ząbek bolał, płakał Grześ

I kolacji nie mógł jeść

 

Więc orzekli wszyscy zgodnie

Że Grześ pójdzie do przychodni

 

W poczekalni jasnej, dużej

Czas nikomu się nie dłuży

 

Chcesz – obrazki tu oglądaj

Chcesz – masz misia i wielbłąda

 

A dentystka uśmiechnięta

Grzecznie mówi do pacjenta:

 

- Chodź tu bliżej, Grzesiu, siadaj

zaraz chory ząbek zbadam

 

O, tu z boku masz dziureczkę

Oczyścimy ją troszeczkę

 

Przyjdziesz w środę i na ząbek

Położymy mocną plombę

 

Grześ wychodzi uśmiechnięty

Bardzo grzecznym był pacjentem.

 

 

,,Ciuchcia” Kamila Waleszkiewicz

Już wagony połączone
Semafory postawione.

Jedzie ciuchcia ciuch, ciuch, ciuch.
Oskar kładzie się na brzuch.
Jedzie ciuchcia ciuch, ciuch, ciuch.
Na peronie wielki ruch.

Dzwonek dzwoni, światło świeci.
Pierwszy wagon wiezie dzieci.

Drugi dźwiga wielką beczkę.
Trzeci spóźnia się troszeczkę.

W czwartym siedzą trzy misiaczki.
W piątym kwaczą żółte kaczki.

Jedzie ciuchcia ciuch, ciuch, ciuch.
Pędzi jakby wiozła puch.
Jedzie ciuchcia ciuch, ciuch, ciuch.
Oskar bawi się za dwóch.

Z torów wypadł szósty wagon
I siódmego ciągnie na bok.

Ósmy wagon nie wytrzymał.
Dziewiątemu zrzedła mina.

I dziesiąty też już leży,
Chociaż ciuchcia dalej bieży.

Koła pędzą, jak szalone.
Jeden ruch i wyłączone.

Jechał pociąg ciuch, ciuch, ciuch.
Pokazuje teraz brzuch.

,,Co to jest Polska?” Cz. Janczarski

Co to jest Polska?

- spytał Jaś w przedszkolu.
Polska – to wieś i las
i zboże w polu,
i szosa, którą pędzi
do miasta autobus,
i samolot, co leci
wysoko nad tobą.

Polska – to miasto,
strumień i rzeka,
i komin fabryczny,
co dymi z daleka,
a nawet obłoki,
gdy na niebie mkną.
Polska to także
twój rodzinny dom.

A przedszkole?
Tak i Tak – i przedszkole,
i róża w ogrodzie,
i książka na stole.

 

,,Czyste ręce” I.Salach

Dziś od rana plusk w łazience.

To Krasnale myją ręce.

Najpierw w wodzie opłukują,

potem mydłem nasmarują.

Znowu woda - istny cud.

W umywalkę pup -puk -puk.

Jeszcze tylko kran zakręcę

i już czyste mamy ręce.

 

,,Czystość to zdrowie”

 

Kiedy rano wstaję, do łazienki idę

kran odkręcam z ciepła wodą

i dokładnie myję… zęby, twarz i szyję.

 

Gdy już się ubiorę, to przyczeszę włosy,

by nie sterczał krzywo w górę –

ani jeden kosmyk.

 

Ręce zawsze czyste mam

o paznokcie krótkie dbam.

Czyste włosy mam i szyję

no bo się dokładnie myję.

 

Żeby zdrowym zawsze być

trzeba się dokładnie myć.

I pamięta każdy zuch:

w zdrowym ciele zdrowy duch!

 

 

,,Czysty kotek”

 

"Czemu się często myjesz?" - pytano raz kota.
"Bo czystość - odpowiedział - jest to piękna cnota".
Mył się prawie co godzina.
Chętnie mu do pokoju wchodzić pozwalano,
Powszechnie go kochano,
Doznawał wszelkich pieszczotek:
A czemu? Bo czysty był kotek.

 

Na wiejskim podwórku

W każdej wiejskiej zagrodzie
można spotkać tam co dzień
czworonogi i przeróżne ptaki.
Łażą, kłapiąc łapkami
kacze pary z kaczkami
oraz kury chroniące kurczaki.

 

Przy chlewiku, gdzie błoto
Widać z jaką ochotą
taplają się w nim prosięta.
Mama - suczka łaciata
wciąż przegania kociaka,
by zostawił w spokoju szczenięta.

 

Dobrze, że wśród gromady
kogut nie szuka zwady,
tylko dumnie przechadza się wkoło.
I choć krzyku tu wiele
w dni powszednie, w niedzielę
na podwórku jest bardzo wesoło.

 

,,Dorotka” Irena Suchorzewska

Patrz do przedszkola idzie Dorota:

uśmiech na buzi, w oczach ochota.

 

Czysty kołnierzyk, lśniące buciki,

włosy splecione w dwa warkoczyki.

 

Dzień dobry – dyga, jak tylko spotka

mamusię Józia czy ojca Włodka.

 

Przepraszam - mówi, kiedy niechcący

przy wymijaniu kogoś potrąci.

 ,,Dzieci”

 

To nic, że trochę napsocą

To nic, że buszują nocą

To nic, że spodnie drą o krzaki

To nic, że ktoś krzyknie na nich: Pętaki.

 

To nic, że wciąż w kółko biegają

To nic, że jak zwariowane latają

Choć przecież takie z nich łobuziaki

Lecz to są wasze kochanie dzieciaki.

 

 

,,Idzie Grześ” J. Tuwim

 

Idzie Grześ
Przez wieś,
Worek piasku niesie,
A przez dziurkę
Piasek ciurkiem
Sypie się za Grzesiem.

"Piasku mniej -
Nosić lżej!"
Cieszy się głuptasek.
Do dom wrócił,
Worek zrzucił;
Ale gdzie ten piasek?

Wraca Grześ
Przez wieś,
Zbiera piasku ziarnka.
Pomaluśku
Zebrała się miarka.

Idzie Grześ
Przez wieś,
Worek piasku niesie,
A przez dziurkę
Piasek ciurkiem
Sypie się za Grzesiem...
I tak dalej... i tak dalej...

 

 

,,Jak biedronka zgubiła kropki” W. Chotomska

 

W poniedziałek bardzo rano

Pierwsza kropka wpadła w siano.

 

Drugą kropką wiatr we wtorek

Grał w siatkówkę nad jeziorem

 

W środę kos dał swoim dzieciom

Do zabawy kropkę trzecią.

 

W czwartek czwarta z siedmiu kropek

W świat ruszyła autostopem.

 

Piąta kropka w piątek rano

Wpadła w studnię cembrowaną.

 

Szóstą kotek wziął w sobotę

I nie oddał jej z powrotem.

 

A ta siódma przy niedzieli

Spadła w mieście z karuzeli.

 

,,Jestem duża” D. Gellner

 

Jestem duża, byłam mała.

Wróżka mnie zaczarowała.

Uśmiechnęłam się do wróżki

i urosły moje nóżki

i urosły moje ręce,

włosów też mam chyba więcej.

Patrzcie, jak urosłam cała,

chociaż byłam taka mała.

,,Jestem duży” D.Gellner

Jestem duży, byłem mały.

Wróżki mnie zaczarowały.

Jakie wróżki?

Dobre wróżki

i urosły moje nóżki

i urosły moje ręce,

włosów też mam

chyba więcej.

Patrzcie, jak urosłem cały,

chociaż byłem taki mały.

 

,,Katechizm polskiego dziecka” Władysław Bełza

– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę.
– Coś ty dla niej?
– Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winien?
– Oddać życie.

 

,,Każdy po sobie sprząta” Maria Terlikowska 

W naszym domku, w czterech kątach,
Każdy sam po sobie sprząta.
Pierwszy kącik jest Elżbietki,
Która właśnie sprząta kredki.
Drugi kącik jest Agatki:
Chowa szmatki do szufladki.
Trzeci kącik jest Rozalki,
Która sprząta pokój lalki.
W czwartym kącie, w kącie Janki,
Ktoś wycinał wycinanki.
Na podłodze, koło szafki,
Ktoś rozrzucił jakieś skrawki,
Ktoś zostawił klej otwarty
W zaśmieconym kącie czwartym...
Kto tu sprzątnie, moje dzieci?
Oczywiście, ten, kto śmiecił!

   

,,Kłótnia zabawek”

 

Chwaliła się lalka w sklepie,
Że jest bardzo droga.
"Głupia lalko, zamilcz lepiej"
Rzekła hulajnoga.
"Za mnie ludzie więcej płacą.
Bo jest za co."

Kolej nakręcana syknęła złośliwie:
"Bardzo ci się dziwię!
Chłopiec, który w ruch mnie wprawia,
Może jechać do Wrocławia,
Do Krakowa i do Kielc,
A ty przy mnie jesteś szmelc."

Usłyszały tę rozmowę
Baloniki kolorowe,
Jeden nawet pękł ze złości
I zawołał: "Powiem coś ci!
Kolej warta hulajnogi,
Bo się musi trzymać drogi,
A balonik, jeśli trzeba,
Poleci do nieba."

Rzekł samolot: "Jak się chwalą!
Nawet taki pusty balon -
On poleci! Do latania
Służą samoloty,
A samolot rzecz nietania,
Kosztuje sto złotych."

W sklepie krzyk się podniósł nagle:
Piszczał żołnierz szkocki,
Okręt machał białym żaglem,
Chrobotały klocki,
Budownictwo spadło z szafki,
Pajac zwichnął ręce.
Tak sprzeczały się zabawki:
 Która warta więcej?

A skarbonka rzekła skromnie:
"Godzi się pomyśleć o mnie.
Nie chcę robić wam wymówek,
Ale stwierdzam nie bez dumy,
Że w skarbonce ze złotówek
 Rosną duże sumy.
Kto oszczędza - nie jest głupi,
 Bo on wie najlepiej,
Że na pewno sobie kupi
Każdą rzecz w tym sklepie."

Lalka cicho rzekła: "Mama,
Pomyślałam o tym sama."
Mruknął też pluszowy miś:
"Dość już kłótni, dość na dziś."
A pękaty bąk wybąkał:
"Jaka mądra ta skarbonka!"

 

 

,,Kolorowe klocki”

 

Kolorowe klocki

Jaś dostał od mamy

My wszystkie kolory

Doskonale znamy

 

Zielony – jak wiosenna trawa

Brązowy – jak poranna kawa

Niebieski – jak kwiaty na łące

I żółty – zupełnie jak słońce

 

Z kolorowych klocków

Jaś zbudował domy

I z tego wysiłku

Sam stał się czerwony.

 

 ,,Kosz na śmieci” W. Broniewski

 

Jestem sobie kosz na śmieci

Do mnie, do mnie chodźcie dzieci!

Stoję sobie przy tym świerku

Pełno chciałbym mieć papierków.

 

 

,,Kotek” J. Tuwim

 

Miauczy kotek: miau!
- Coś ty, kotku, miał?
- Miałem ja miseczkę mleczka,
Teraz pusta już miseczka,
A jeszcze bym chciał.

Wzdycha kotek: o!
- Co ci, kotku, co?
- Śniła mi się wielka rzeka,
Wielka rzeka pełna mleka
Aż po samo dno.

Pisnął kotek: piii...
- Pij, koteczku, pij!
...Skulił ogon, zmrużył ślipie,
Śpi - i we śnie mleczko chlipie,
Bo znów mu się śni.

 

 
,,Kotki”

 

Kot na kotkę patrzy słodko

- Chodź na mleko moje złotko

W barze mlecznym na nas czeka

Tysiąc kubków pełnych mleka.

 

,,List do dzieci” Maria Terlikowska

My, proszę Dzieci, nie lubimy
leżeć pod szafą w czasie zimy
ani za piecem sterczeć w lecie
jak jakie śmieci czy rupiecie!

Ze strachu bledną nasze twarze,
gdy ktoś kredkami po nas maże!
I wprost trzęsiemy się ze wstrętu
na widok plamy z atramentu!
A przecież Drodzy Przyjaciele,
do szczęścia trzeba nam niewiele:
Jakaś półeczka czy szuflada
świetnie się dla nas właśnie nada.
Kącik bezpieczny, czysty, suchy,
by nie dosięgły nas maluchy...

Nie macie półki, Moi Mili?
To może byście ją zrobili?
Młotek, deseczka, gwóźdź, obcążki...
Tatuś pomoże. Czołem!
Książki.

,,Lokomotywa” J. Tuwim

 

Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa -
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Buch - jak gorąco!
Uch - jak gorąco!
Puff - jak gorąco!
Uff - jak gorąco!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
A jeszcze palacz węgiel w nią sypie.
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy.
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata, o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym - same tuczone świnie,
W dziesiątym - kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.

Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się natężał,
To nie udźwigną - taki to ciężar!

Nagle - gwizd!
Nagle - świst!
Para - buch!
Koła - w ruch!

Najpierw
powoli
jak żółw
ociężale
Ruszyła
maszyna
po szynach
ospale.
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,

I dudni, i stuka, łomoce i pędzi.

A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to,
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna zziajana, zdyszana,
Lecz raszka, igraszka, zabawka blaszana.

A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha?
Że pędzi, że wali, że bucha, buch-buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków,
A tłoki kołami ruszają z dwóch boków
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!...

 

,,Mam trzy latka” I. Suchrzewska

 

Mam trzy latka, trzy i pół

Brodą sięgam ponad stół

Mam fartuszek z muchomorkiem

Do przedszkola chodzę z workiem

Pantofelki ładnie zmieniam

Myję ręce do jedzenia

Zjadam wszystko z talerzyka

Tańczę kiedy gra muzyka

Umiem wierszyk o koteczku

O figlarnym koziołeczku

I o piesku co był w polu

Nauczyłem się w przedszkolu.

 

,,Mleko” Jan Brzechwa

- Co się stało, co się stało?
- Gwałtu, mleko wyleciało!

Przeraziła się kucharka,
wyleciało mleko z garnka.

I jak białe prześcieradło
Na patelni wierzchem siadło.

Jęło fruwać pod sufitem,
przyśpiewując sobie przy tym:

- Dobre mleczko, smaczne mleczko,
nie dla Ciebie, kochaneczko!

Rozgniewała się kucharka
I na mleko głośno sarka:

- Któż to słyszał , żeby mleko
wyleciało tak daleko?

Zsiądź z patelni, zsiądź już prędzej,
bo na zawsze cię przepędzę!

Na te słowa mleko zbladło,
Przestraszyło się i zsiadło.

- Chodźcie do nas. Zjedzcie z nami
zsiadłe mleko z ziemniakami.

,,Pytania” Emilia Waśniowska

Dlaczego but, chociaż ma nosek, na katar nie choruje?
Dlaczego oko w tłustym rosole na boki nie zezuje?
Dlaczego rączka od parasola z pięciu się palców nie składa?
Dlaczego widelec zębami nie gryzie, skoro to innym się zdarza?
Dlaczego igły maleńkie uszko nigdy nie marznie na mrozie?
Dlaczego kielich na długiej nóżce w pończoszce chodzić nie może?
Teraz na końcu mego wierszyka zadam ostatnie pytanie
Dlaczego łatwiej pytanie stawiać niż odpowiadać na nie?

,,Na jezdni”

 

Każdy uczeń nawet mały

Zna na pamięć te sygnały

I odróżnia na ulicach

Wszystkie znaki na tablicach.

 

Gdy widzimy że kolega

Pędzi i na jezdnię wbiega

To wołamy: Wracaj kłusem

Bo nie jesteś autobusem.

 

Gdy ujrzymy czytelnika

Co na jezdnię zszedł z chodnika

Zawołajmy doń z daleka

- Jezdnia to nie biblioteka.

 

Do tramwaju nie skacz w biegu

I powstrzymaj swych kolegów

Jeśli skoki chcą trenować

Na boisko ich zaprowadź.

 

Gdy na jezdni nam się zdarzy

Ujrzeć piłkę i piłkarzy

To wołamy bez obawy

- Jezdnia nie jest do zabawy.

 

,,Nie obejdzie się bez misia” Maria Czerkawska

Bury misio jest ciekawy
i roboty, i zabawy.
Gdzie się tylko ruszy Krysia,
nie obejdzie się bez misia.

Przy śniadaniu, przy obiedzie
miś hyc! - już na stole siedzi.
Ciekawie nadstawia uszka
i zagląda do garnuszka.

Chce na oknie kozły fikać,
drzwi otwierać i zamykać,
chce w kuchence gaz zapalać,
ale Krysia nie pozwala.

W parku zawsze pierwszy pędzi
do wiewiórek, do łabędzi.
Gdzie się tylko ruszy Krysia,
nie obejdzie się bez misia.

 

,,O Grzesiu kłamczuchu i jego Cioci” J. Tuwim

 

- Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam?
- List, proszę Cioci? List? Wrzuciłem, Ciociu miła!
- Nie kłamiesz Grzesiu? Lepiej przyznaj się kochanie!
- Jak Ciocię kocham, proszę Cioci, że nie kłamię!
- Oj Grzesiu, kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci!
- Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę Cioci!
- Wuj Leon czeka na ten list więc daj mi słowo.
- No słowo daję! I pamiętam szczegółowo:
List był do wujka Leona,
A skrzynka była czerwona,
A koperta.. no taka... tego...
Nic takiego nadzwyczajnego,
A na kopercie nazwisko
I Łódź, i ta ulica z numerem,
I pamiętam wszystko:
Ze znaczek był z Belwederem,
A jak wrzucałem ten list do skrzynki,
To przechodził tatuś Halinki,
I jeden oficer tez wrzucał,
Wysoki - wysoki,
Taki wysoki, ze jak wrzucał to kucał.
I jechała taksówka... i powóz...
I krowę prowadzili... i trąbił autobus,
I szły jakieś trzy dziewczynki,
Jak wrzucałem ten list do skrzynki...
Ciocia głową pokiwała,
Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia:
- Oj Grzesiu, Grzesiu!
Przecież ja ci wcale nie dałam
Żadnego listu do wrzucenia!...

 

,,Okulary” J. Tuwim

 

Biega, krzyczy pan Hilary:
"Gdzie są moje okulary?"

Szuka w spodniach i w surducie,
W prawym bucie, w lewym bucie.

Wszystko w szafach poprzewracał,
Maca szlafrok, palto maca.

"Skandal! - krzyczy - nie do wiary!
Ktoś mi ukradł okulary!"

Pod kanapą, na kanapie,
Wszędzie szuka, parska, sapie!

Szuka w piecu i w kominie,
W mysiej dziurze i w pianinie.

Już podłogę chce odrywać,
Już policję zaczął wzywać.

Nagle zerknął do lusterka...
Nie chce wierzyć... Znowu zerka.

Znalazł! Są! Okazało się,
Że je ma na własnym nosie.

 

 

,,Ola”

 

Posłuchajcie jestem Ola.

Sama chodzę do przedszkola

Palto włożę, rękawiczki.

Szalik też mam bardzo śliczny

 

Jestem duża, mam trzy lata

W domu mam małego brata

Gdy ja tańczę w górę skaczę

Mój braciszek ciągle płacze

 

Mama każe go powozić

Dać grzechotkę, smoczek włożyć

A ja wolę do przedszkola

Do przedszkola chce iść Ola

 

 

 

,,Piaskownica”

 

Na podwórku piaskownica

Wszystkie dzieci tu zachwyca

Żółty piasek i szufelka

W kubełeczek sypie Elka

 

Budują tu zamki z piasku

Pełno śmiechu, pełno wrzasku

Są maluchy i starszaki

Gwar i śmiech nie byle jaki

 

Słońce z góry grzeje plecy

Na zjeżdżalni jeżdżą dzieci

Kołują się naokoło

Ach, jak ciepło, milo i wesoło!

 

,,Porządki” I.Salach

O zabawki zawsze dbamy,

po zabawie posprzątamy.

Już samochód na wirażu,

pędzi prędko do garażu.

 

Lalki suną w równym rzędzie,

bałaganu dziś nie będzie.

Każdy przedszkolaczek wie,

po zabawie sprząta się!

 

Klocki ułożymy w kątku.

Krzyś pilnuje tu porządku.

Lalki siedzą na tapczanie,

a w garażu auto stanie.

 

,,Przedszkolaczek” Jadwiga Korczakowa

Przedszkolaczek mały, duży

wie do czego mydło służy.

Ciepła woda, plusk w łazience

i już mamy czyste ręce.

 

Przedszkolaczek mały, duży,

wie do czego gąbka służy.

Gąbka, ręcznik, pasta, szczotka

i czyściejszy jest od kotka.

 

Przedszkolaczek, proszę pana,

chętnie myje żeby z  rana.

Patrzy w lustro roześmiany,

bo ma białe wąsy z piany.

 

,,Różowy konik” Bogdan Brzeziński

Wezmę kredkę różową narysuję konika.
Patrzcie!
Z grzywą rozwianą koń różowy pomyka.
Wezmę kredkę niebieską dorysuję chłopczyka.
Chłopczyk siedzi na siodle.
Razem z koniem pomyka.
Żaba wyszła zielona,
Jakie duże ma oczy!
Koń różowy ją spostrzegł,
zgrabnie żabkę przeskoczył!
Ale oto brązowy
Siedzi kotek na płocie...
Przeskoczymy ten płotek,
nie skrzywdzimy cię, kocie!
Tam jest strumyk, tu krzaczki
Słowem przeszkód bez liku
ma nasz chłopczyk niebieski na różowym koniku!
Narysuję więc prędko czarną kredką ten domek,
żeby mógł w nim odpocząć Koń różowy i Romek.

,,Samochody” B. Podolska

 Czy znasz marki samochodów,
co ulicą jadą w pędzie?
Ruch dokoła, klakson trąbi, 
nagle stop! Oj co to będzie?
Pan policjant ruch wskazuje,
auta stają w równym szyku,
bo na jezdnię wbiegł Krzyś mały
i wywołał tyle krzyku!
Pamiętajcie, wszystkie dzieci,
najpierw patrzcie w lewo, w prawo,
gdy zielone światło świeci,
trzeba iść przez jezdnię żwawo.
Samochody kolorowe:
żółte, bordo i brązowe,
chciałbym wszystkie namalować, 
wezmę farby, chcę spróbować!

,,Urodzinki” Danuta Wawiłow

Tak bym chciała, tak bym chciała,
żeby były urodzinki!
u chłopczyka czy dziewczynki,
u kucyka czy sardynki -
wszystko jedno, wszystko jedno,
byle były urodzinki!

Żeby było dużo gości
i Mateusz, i Grażynka,
dla każdego moc pyszności,
wszystkie stoły w upominkach,
na tych cudnych, na nienudnych,
na wesołych urodzinkach!

A jak zjemy wszystkie kremy,
czekoladę i rodzynki,
upominki rozwiniemy,
upaćkamy się jak świnki,
to z radości podskoczymy
i powiemy do rodzinki
Niech żyjecie, niech żyjemy
i niech żyją urodzinki!

,,Uwaga – czerwone światło” M. Terlikowska

Przejście przez ulicę
nie jest trudną sprawą:
Najpierw spójrzmy w lewo!
Potem spójrzmy w prawo!
Jeśli nic nie jedzie,
można iść bezpiecznie,
ten drogowy przepis
trzeba znać koniecznie!
Bądźmy uważni!
Bądźmy ostrożni!

Ten czerwony sygnał
przejść nam nie pozwala,
gdy czerwonym okiem
patrzy na nas z dala.
A zielony sygnał
oko ma zielone,
mówi: „bardzo proszę,
przejść na drugą stronę!”
Bądźmy uważni!
Bądźmy ostrożni!

 

,,Wieczór” Danuta Wawiłow

Nadchodzi wieczór
cały niebieski
niebieskie drzewa,
niebieskie pieski,
niebieskie ręce,
niebieskie głowy
i tylko księżyc
pomarańczowy.

,,W naszym przedszkolu”

 

Mamy niziutkie krzesełka

Mamy niziutkie stoliki

Zjeżdżalnia i huśtawka

I dwa drewniane koniki

 

Samochód żółto – czerwony

Traktor, karetka i wywrotka

I loteryjek ze cztery

I klocków wysoka góra

 

I nawet pokój dla lalek

Malutkie mebelki w kątku

Gdzie sobie siedzą laleczki

A miś pilnuje porządku…

,,Zając”

 

Wyszedł zając zza krzaka

I udawał junaka:

Wąsy podniósł do góry

Wzrok nasrożył ponury

 

A wtem jakoś z niechcąca

Wietrzyk z krzaczka

Liść strąca…

Patrzą…nie ma zająca.

 

 

,,Żuczek i żabki” Hanna Ożogowska

Jedna żabka z drugą żabką
napotkały żuka.
Stał na dróżce, gorzko płakał,
swojej mamy szukał.

Pocieszały żabki żuka:
- Twoja mama w lesie,
widziałyśmy, szła z koszyczkiem,
jagód ci przyniesie.

Żuczek zaraz przestał płakać,
otarł oczy łapką.
Ale zanim poszedł dalej,
podziękował żabkom.

 

,,Żuk” Jan Brzechwa

Do biedronki przyszedł żuk,
W okieneczko puk-puk-puk.
Panieneczka widzi żuka:
„Czego pan tu u mnie szuka?”
Skoczył żuk jak polny konik,
Z galanterią zdjął melonik
I powiada: „Wstań biedronko,
Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko.
Wezmę ciebie aż na łączkę
I poproszę o twą rączkę”.
Oburzyła się biedronka:
„Niech pan tutaj się nie błąka,
Niech pan zmiata i nie lata,
I zostawi lepiej mnie,
Bo ja jestem piegowata,
A pan – nie!”
Powiedziała, co wiedziała,
I czym prędzej odleciała,
Poleciała, a wieczorem
Ślub już brała – z muchomorem,
Bo od środka aż po brzegi
Miał wspaniałe, wielkie piegi.
Stąd nauka
Jest dla żuka:
Żuk na żonę żuka szuka.